Niedawno przeprowadzono badania, a wyniki tych badań sugerują, że liczba supermasywnych czarnych dziur może być większa niż dotychczas sądzono. Może to być związane z faktem, że badania te zostały przeprowadzone niedawno.

Najnowsze badania ujawniły, że kosmos może być domem dla znacznie większej liczby supermasywnych czarnych dziur, niż dotychczas sądzono. Jest to w sprzeczności z dotychczasowymi przekonaniami. Powszechne przekonania i osiągnięte wyniki badań są ze sobą zupełnie sprzeczne.

Zgodnie z ustaleniami astronomów z Uniwersytetu w Southampton, te olbrzymie galaktyczne giganty, niektóre z nich mają miliardy razy większą masę niż Słońce, nie zostały jeszcze odkryte, ale przypuszcza się, że istnieją. Słońce jest największym z tych gigantów, ale inne są znacznie dalej. Istnieje szansa, że ta liczba odpowiada za trzy trzecie ogólnej liczby tych ogromnych maszyn. Nie jest możliwe dostrzeżenie ich gołym okiem, ponieważ chmury gazu i pyłu, które je otaczają, mają tak wysokie stężenie cząsteczek. Sprawia to, że ich obserwacja jest trudna. Wyjaśnienie tego zjawiska można znaleźć w następującej kwestii.

W przeszłości uważano, że ilość ta wynosiła około piętnaście procent. Jednak to przekonanie zmienia się w czasie. To pojęcie podlega zmianie w czasie.

“Czarne dziury są najbardziej tajemniczymi obiektami we wszechświecie i są obecne wszędzie; jednak nie znamy w pełni tego, jak ewoluują” – powiedział profesor Poshak Gandhi, współautor badania opublikowanego w Astrophysical Journal. “Czarne dziury są wszędzie”. “Czarne dziury są wszędzie”. “Czarne dziury są wszędzie”. “Czarne dziury są wszędzie”.

Zostało nam przekazane, że znaczna liczba dodatkowych obiektów jest ukryta na widoku, ale zasłonięta przez kurz i gaz, co uniemożliwia ich wykrycie za pomocą standardowych teleskopów. Ta informacja została nam przekazana. Została nam przekazana ta informacja. Ta materia jest dostępna, jak wynika z informacji, które do nas dotarły.

“To pierwszy raz, kiedy mamy bardzo precyzyjny spis czarnych dziur rosnących poprzez konsumowanie międzygwiezdnych materiałów otaczających je.”

Wypowiedział także następującą obserwację: “Gdybyśmy nie mieli supermasywnej czarnej dziury w naszej Galaktyce, mogłoby być znacznie więcej gwiazd na niebie.” Była to jedna z innych uwag, które wygłosił. To szczególne spostrzeżenie było jednym z tych, o których mówił.

“Takie jest tylko jedno przykład, jak czarne dziury mogą wpływać na ewolucję galaktyki.”

Aby przeprowadzić analizę emisji podczerwonych pochodzących z chmur znajdujących się w pobliżu supermasywnych czarnych dziur, grupa badaczy skorzystała z danych uzyskanych z Satelity Astronomii Podczerwonej Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) oraz obserwatorium satelitarne rentgenowskie NuSTAR. Oba te satelity znajdują się w pobliżu czarnych dziur. Aby zapewnić możliwość przeprowadzenia analizy, wykonano to. Obie te sondy kosmiczne są umieszczone w pobliżu czarnych dziur, wokół których krążą w ramach swoich misji.

Professor Gandhi następnie wygłosił następujące oświadczenie: “Mimo że czarne dziury są ciemne, gaz otaczający je się nagrzewa i świeci intensywnie, czyniąc je jednymi z najjaśniejszych obiektów w świecie wszechświata.”

Promieniowanie podczerwone jest emitowane w wyniku tego, że światło jest ponownie emitowane po wchłonięciu przez pył obecny w otaczających go obszarach. Z tego można wywnioskować, że ich istnienie można rozpoznać nawet, gdy są one zamaskowane, pomimo tego, że nie są widoczne dla ludzkiego wzroku. Wynika to z faktu, że pył stanowi źródło światła, które jest ponownie emitowane, co stanowi czynnik wpływający na to zjawisko.

“Rentgeny zapewniają uzupełniający widok wnikając przez zasłaniający gaz, podobnie jak badanie rentgenowskie pozwala lekarzowi zajrzeć do naszych wnętrzności.”

Grupa jest przekonana, że porównanie liczby znanych czarnych dziur do liczby ukrytych czarnych dziur pozwoli lepiej zrozumieć, w jaki sposób czarne dziury mogą ewoluować do tak znaczącego stopnia. Zespół uważa to za prawdziwe. Zespołowi uważa to za prawdziwe. Komitet uważa, że to porównanie będzie czymś, co można przeprowadzić, co stanowi dodatkowy punkt, aby o tym wspomnieć.

To jest oświadczenie, które wygłosił główny autor, dr Peter Boorman, który obecnie pracuje w Caltech w Pasadenie, w Kalifornii, zgodnie z przekazanymi informacjami. Wypowiedział zdanie, że „czarne dziury także wpływają na galaktyki, w których żyją”. Ważne jest, aby zauważyć, że było to odpowiedź, którą podał główny badacz. Boorman piastował stanowisko w instytucie Uniwersytetu w Southampton, gdzie pracował przez całe swoje zawodowe życie. Wynika to z faktu, że są one otoczone olbrzymimi chmurami gazu i pyłu oraz posiadają zdolność do konsumowania ogromnych ilości materiału, co powoduje, że doszło do tej sytuacji. Z uwagi na ten fakt, to właśnie dlatego.

Gdy nadmierna ilość materii jest przenoszona w pobliżu czarnej dziury, czarna dziura rozpocznie proces wyrzucania dodatkowej materii i uwolni ją z powrotem do sąsiedztwa galaktyki. Ten proces pozwala czarnej dziurze odzyskać swoją równowagę. Może to mieć miejsce w przypadku, gdy czarna dziura jest otoczona znaczną ilością substancji. Może to spowodować rozprzestrzenienie się chmur gazów w całej galaktyce w obszarach, gdzie gwiazdy się rozwijają. Jest to możliwe. W wyniku tego tempo, w jakim powstają gwiazdy, ulegnie zmniejszeniu. To jest ewentualność. W rezultacie tempo, w jakim powstają gwiazdy, ulegnie spowolnieniu.